System napinania

Kliny po naprężeniu składają się zwykle z czterech części: pierścienia kotwicowego, zacisku, podkładki i śruby. Są odpowiednie do śrub kotwicznych stosowanych do betonu sprężonego w budownictwie inżynieryjnym. Zazwyczaj są one stosowane w konstrukcji mostów, wstępnie zainstalowane i ustawione, a następnie zalewane betonem. Są one zakopane w betonie na obu końcach, to znaczy końcówki falowanej rury, a twarze końcowe są ustawione, aby pozostać stabilne, gdy podnośnik jest napięty.

Prefabrykowany system kotwienia naprężeniowego zakotwiczenia naprężeniowego stanowi zaawansowaną technologię procesów napinania i kotwienia w konstrukcjach betonowych. System ten eliminuje ograniczenia nadmiernej koncentracji naprężeń wstępnych i dużych wymiarów dwukierunkowych w tradycyjnych grupach kotew, co skutkuje bardziej racjonalnym rozkładem naprężeń wstępnych i cieńszą główką kotwy. System kotwienia za pomocą naciągu wykazuje znaczące korzyści dla środowiska poprzez dobór materiałów, proces budowy i długotrwałe użytkowanie, zmniejszając w ten sposób zużycie zasobów naturalnych i minimalizując niekorzystny wpływ na środowisko. System ten jest szeroko stosowany w sprężonych elementach budynków, mostów i innych konstrukcji betonowych w celu zwiększenia wytrzymałości i stabilności konstrukcji.

Sprężone kliny kotwiące są krytycznymi elementami systemów zakotwień sprężonych, zaprojektowanymi do mocowania prętów lub splotów ze stali sprężonej. Zwykle składają się z zewnętrznej stalowej lufy i wewnętrznych zespołów klinowych, które mogą być konfiguracjami dwu- lub trzyczęściowymi. Te zespoły klinowe zapewniają bezpieczne dopasowanie do zakotwiczonego pręta lub splotki stalowej poprzez połączenie cierne. Kliny składają się z części w kształcie klina, które zakotwiczają stal poprzez tarcie pomiędzy konstrukcją klina a otaczającym medium, takim jak beton lub skała.